Tutkunuzun Peşinden Gidin

İnsanlar kalbin peşinden gittiklerinde -işlerinde tutku aradıklarında- içsel enerji ve tutku depolarına dokunarak serbest bırakabilirler. Bu içsel depoya ulaşmaya başlamanın bir yolu da yaşamınızda gerçekten yaşadığınızı hissettiğiniz anları yazmaktır. Ne yapıyordunuz ve kiminleydiniz? Hoşunuza giden neydi? Diğer durumlarda temel unsurları nasıl tekrar yaratabilirsiniz? Daha fazla keşfetmeyi istediğiniz birkaç alanı tespit ettikten sonra, bu alanlarda yaratıcı deneyimler portföyünüzü genişletmek için her gün tek bir küçük adım atmaya ant için.

Tom Kelley ve David Kelley’nin önerdiği bu pratiğe, websitemi güncellerken “Yaratıcı Özgüven” adlı kitapta rastladım. İlk anda içimden geçen şükretmek oldu. Yaşıyorum. Gerçekten yaşıyorum! Çok şükür.

Oturup yazmadım gözümün önüne gelen anları. Ancak kalbime dolmuş olmalı ki, bir hafta sonra, koro için “Korona” adlı parçayı çalışırken, kendimi geçtiğimiz yıllardan iki gezimi yeniden canlandırırken buldum.

Geçen sene Filiz (Telek), Ayşe (Gökçe Bor) ve Derya (Albayrak) ile birlikte Kabuk Ev İmroz‘da Burcu (İlhan) için bir taç yapmıştık. O zamandan beri kendime taç yapmayı hayal ediyordum. Taç=korona virüsü sebebiyle evde olduğum bu zamanların, bu hayali gerçekleştirmek için en doğru zaman olduğuna karar verdim. Mutfaktan neredeyse iki yıl önce Begüm’le (Erenler) Fethiye pazarından aldığım, kullan kullan bitmeyen kuru bitkileri getirip yere serdim. Gerekebilecek diğer malzemeleri etraftan toparladım: duvarımda asılı duran Litvanyalıların “ateş” sembolü, babaannemden kalan dantel ip, makas ve işe yarayabilecek birkaç tel… Fonda ezberlemeye çalıştığım şarkı dönerken tacımı tamamladım.

Canım Ayşe, Gökçeada’ya her birimize minik armağanlarla gelmişti. Minik tütsü hediyemi çok sevmiş, kullandıktan sonra da hatırlamak için çizmini yapmıştım. Tacımı bitirip kafama takınca, hazır kuru bitkiler yerlere saçılmışken, bir başka hayalimi daha gerçekleştirip korodaki tüm arkadaşlarıma birer tütsü hazırladım.

Her gün tek bir küçük adım atmak yeterli. Çok şükür hatırladım.

Yorum Yok

Leave a Reply