"Sözlerimiz dostumuz olsun."
Bu yıl birkaç dostumdan aynı isteği duydum: Julia Cameron’ın kitabından ilhamla Sanatçının Yolu’nu birlikte yürümek.
Julia Cameron ise diyor ki “Sanatçının Yolu’nun bedelsiz ve on iki adım programları gibi lidersiz, kendi başına öğrenilen, basitliği ve kontrol dışılığı ile gelişen, büyümesini bir dizi yapması kolay doğal, mevsimsel ve kendinden oluşan denetim ve denge sistemi ile gerçekleştiren bir program olmasını arzuladım.” Benim gönlümde yatan da hiyerarşisiz (sanatçı) topluluklar(ı) ise, bu özlemle birlikte dostlarımı nasıl destekleyebilirim?