Eşya Kütüphanesi Eşya Kütüphanesi'nden Geride Kalanlar

Benim için yaptığım bir işten keyif almanın püf noktalarından biri bu: yaratıcılığımı görmek. Eşya Kütüphanesi benim için bu yolu açan işlerden. Ayşe’yi en başından beri yaratıcı buluyordum, ama artık farkındayım ki hepimiz yaratıcıyız! Bir bakıyorum Didem’in geçen hafta “hayat bazen çok tosun paşa izlemelik.” diyerek attığı e-posta Github’ta yeni bir istek olarak yerini alıyor. Ya da haftalardır aklımızda olan kitap kampanyası birden FonlaBeni’nin Facebook’ta paylaştığı bir resimle alevleniyor, ben Ayşe’ye bunu bize çevirsene diyorum, oradan birkaç gün sonra “eee” karakteri çıkıyor… Tam olarak nasıl bu noktaya geldik bilmiyorum, ama Eşya Kütüphanesi’nde öğrendiğim 3 güzel şey var: 

1. Herkes yaratıcı, biz de ekip olarak yaratıcıyız!
2. Sanatçılar araklıyormuş, adabıyla olunca zarar yokmuş.
3. Yaratıcı hissettiğim anda yaratmak pek güzel bir şey! (halk arasında buna akış da deniyormuş)

İlk şükür de özetlediğim gibi kısaca nasıl oldu noktaları:

• Kalbimizden geçeni duymayı öğrendik. Bunda Ayşe ile bir sene arayla katıldığımız Anadolu Jam ve sonrasında ekipçe Afacan’da düzenlediğimiz kampın payı büyük.
• Heyecanlandığımız anları hemen paylaştık, “o anın gelmesini” beklemedik. Arada beklediğimiz oluyor hala ama beklemeyelim bence (yazar burada ekibe sesleniyor: Sihirli değnek elinde Neo!)
• Birbirimizin çılgın fikirlerini, hayallerini zevkle dinliyoruz.

Hem iç sesi, hem dışarıyı yargısız dinleyebilmek ve zevkle üretebilmek yolunda daha atılacak çok adımımız var ama bence başlangıç sağlam, yürüyebiliriz buradan diyerek sizleri Umutcan’la tanışmamızın 2. yılını doldurması şerefine hazırladığımız mini videomuzla başbaşa bırakıyorum.

♥ Çok şükür yaratıcılığımızı keşfettik! ♥

Umutcan’a!