Hazineler Her Anda

Canım Ayşe (Gökçe Bor) bahsetti Calvin’in bir çizgi hikayede “Hazineler her yerde!” demesinden. Bakınca evet, öyle, Calvin’in dediği gibi. Bunların üzerine uyumam gerek, dedim haftalık buluşmamızı bitirirken. Bayrama hazırlanırken alınan ya da yapılan yeni şeylere gidip gelip bakmak gibi… Derin kazdıktan sonra, gidip gelip keşfettiğim yeni hazineye bakmaya ihtiyacım oluyor.

Ertesi sabah eşim gelip ayağıma dokunarak uyandırdı. Kızdım. Neden kaldırıyorsun, istedim mi öyle bir şey? Özür diledi. Tekrar yattım. Uzun süredir gördüğüm en güzel, rahatlatıcı rüyayı gördüm. Her bir detayını hatırlayarak uyandım. Özür dileme sırası bendeydi.

Gün boyu sanki havada uçuştu bir sürü fikir ve ilham. Uzun süredir ilk kez “sadece oynamaya” piyanonun başına geçtim. Nota, egzersiz açmadan. Ellerim çalsın, ben dinleyeyim diye. Çalarken Onur geldi, öptü, “Ne güzel çaldığın” dedi. Melodisini gün içinde ıslığında duydum, gülümsedim. Piyano ile barışmayı kutladım.

COVID-19 ile evde kalışlar sürecinde, biliyorum ki benim gibi pek çok kişi keşifteydi. Hazır olanlar derin kazdı. Kimilerimiz belki en derin karanlıkları ve en karanlık derinlikleri ile karşılaştı. Bayram kutlamasına geçmeden önce, bu haftanın bana hatırlattığı bu oldu: üzerine yatalım. Bakalım hazinelerimiz sabaha neye dönüşecek.

Görsel: Bill Watterson

Yorum Yok

Leave a Reply