Munay-ki Rahim Ritüeli

Tek ihtiyacın sevgi diye şarkı söylemek kolay da dümdüz, dolambaçsız, sevgiye ihtiyacım var demek neden zor?

Ne oluyor da hepimizde ortak olan sevgi ihtiyacını, önemlileştirip/önemsizleştirip diğer ihtiyaçlarımıza göre farklılaştırıyoruz?

Neden güvenlik ihtiyacımızı dile getirmek, anlamak, anlaşılmak kolay da sevgi zor?

Korkmak dışında bir cevabım yok henüz.

Korkuyoruz. Korkuyorum.

Yargılanmaktan, etiketlenmekten, dövülmekten, hırpalanmaktan, işkence görmekten, ötekileştirilmekten… Korktum. Korkuyorum.

Sanki yıllardır süregelen tüm çekişmeyi, savaşı bedende hissetmek gibi. En çok da karında. Kadınsak belki daha da derinde, rahmimizde.

Rahmim korkuyu veya acıyı tutmak için bir yer değil.

Rahmim yaratmak ve hayatı doğurmak için bir yer.