Fotoğraf: Ayşe Dirikman
Ben kimim?
Ben doğanın bir parçasıyım.
Bu yaşıma kadar öğrendiğim pek çok şey oldu, ancak ben öğrendiklerim veya öğrenemediklerim değilim.
Bugüne kadar yarattığım pek çok şey oldu, ancak ben yarattıklarım veya yaratamadıklarım değilim.
Bu dünyada sevdiğim çok şey var, ancak ben sevdiklerim veya sevemediklerim de değilim.
Bana verilmiş üç tane adım, oynadığım rollerim ve sorumlu olduğum işlerim var, ancak ben isimlerim, rollerim ve işlerim değilim.
Ben’le ilgili değişmeyen tek bir şey var: Ben doğanın bir parçasıyım.
Logomun Doğum Hikayesi
Kendime logo tasarlarken ilk içimden geçen çember içinde kalp oldu. Çember, birlik, bütünlük ve yaptığım işlerin sembolü olarak; kalp, merkezimde olduğu için. The Noun Project‘te bulduğum şekillerden biri iç içe iki çember ve spiraldi. Böylece çember isteğim spiralle birleşti. Yaşam yolculuğumuzu spirale benzetiyorum: İçe, öze doğru ya da dışa doğru büyüyerek… Açık, net, kıvrımlı, güzel ve doğal.
İlk taslakları Ayşe‘ye gösterdiğimde “elinde bir çizsen mi?” diye sordu. Çizdim. Çok sevdim kalp çizmeyi. Ancak seçtiğim şekli çizip boyadığımda o kadar hoşuma gitmedi. O günlerde internette dolanırken Emma Kunz ve çizimleri ile karşılaştım. Aklıma arasıra sokakta satılırken gördüğüm spiraller çizen cetveller geldi. Hah! Bu cetvellerden alıp kendi logomu çizebilirim diye düşündüm.
Bu esnada annem anjiyoya, kalbini besleyen damarlarında herhangi bir tıkanıklık var mı bakılan teste girdi. Doktor üç damarının tıkalı olduğunu ve acil olarak bypass ameliyatı yapılması gerektiğini söyledi. Kalp sadece benim değil, ailemin de merkezine geldi.
Annemin bypass ameliyatı öncesinde İstanbul’a, evime, dinlenmeye geldim. Ertesi günün birkaç saatini spiral çizen cetvel arayarak geçirdim. Keyifle, macera peşinde. İkinci girdiğim sanat malzemeleri satan dükkanda buldum. Onu bulana kadar, geometrik çizim yaparken bana destek olacak başka araçlar da buldum. Eve gelip birkaç saat bulduğum yeni oyuncakla oynadım. Ertesi gün fotoğrafını çekerek dijitale aktardım, ancak istediğim gibi olmadı.
Tekrar başladığım yere, The Noun Project’e döndüm. Spirograph ve guilloche ile bu esnada tanıştım. Farklı şekiller arasında gezinirken Tatyana’nın mandalasında karar kıldım. Logomu tamamladığım hafta annemin dört, amcamın üç damarına bypass yapıldı ve taç virüsü sebebiyle ülke çapında önlemler alınmaya başlandı.
Hepimiz aynı büyük çemberde, dünyadayız ve kalbimiz bir atıyor.
Kendime ve görene hatırlatma umuduyla.
Taahhüt
0 Niyetim aşktır.
I Görevim aşka çıraklık ve aracılık etmektir.
II Görevimi icra ederken bedenimi, sesimi, aklımı ve sezgilerimi özenle ve şefkatle kullanırım.
III Unutursam hayat ve ölüm hatırlatır.
